Stefan Serneels (1968) woont en werkt in Aarschot. Hij volgde een opleiding keramiek aan de Hasseltse academie maar legt zich in zijn lange artistieke carrière toe op tekenen en sporadisch ook op film. “Bij keramiek krijgen technische procedures de overhand”, vindt hij. “Niet zo bij tekenen, daar kan je direct mee aan de slag. Tekenen is voor mij de basis van creatief bezig zijn.”
Werkwijze
“Ik kan niet iets uit niks maken. Ik heb een startpunt nodig en vertrek vanuit bestaande beelden. Ik moet altijd een beeldreferentie hebben. Dat kan heel verschillend zijn: strips, stills uit films, foto’s. Recent heb ik nog een hele verzameling Franse fotoromans uit de jaren zestig van een vriend gekregen. Daar was ik heel blij mee.”
“Ik vertaal die beelden naar mijn tekentaal. Niet fotografisch, ik gebruik de beelden om nieuwe beelden te genereren. Meestal komt dat neer op uitzuiveren, uitpuren, de essentie eruit halen, met minder hetzelfde willen vertellen. Maar als ik aan iets begin, weet ik dikwijls zelf niet waar het naar toe gaat. Terwijl ik er mee bezig ben kan het nog compleet veranderen.”
“Mijn tekeningen tonen een aaneenschakeling van interieurs, handelingen, gebeurtenissen, bewegingen in de ruimte. Verhalen worden gesuggereerd maar die zijn er niet. Toeschouwers proberen er achter te komen, maar dat lukt niet.”
Beckett
De kunstenaar is gefascineerd door de Ierse schrijver Samuel Beckett. Die is vooral bekend van het toneelstuk “Wachten op Godot”, maar voor Stefan staat een ander werk centraal, de trilogie “Molloy”, “Malone sterft” en “Naamloos”. “In dat werk wordt de realiteit geleidelijk aan de kant geschoven, die verdwijnt en uiteindelijk blijft alleen de mentale leefwereld van de personages over. En dat is het wat ik probeer in beelden te vatten.”